Bu Blogda Ara

Sayfalar

17 Haziran 2012

Yalnızlık Senfonisi

Ben hayatımı yalnız yaşamaya alışalı çok ama çok uzun zaman oldu ...
Size tavsiyem kendi kendinize yetebilmeyi öğrenmeniz ...
Çünkü ne yaparsanız yapın, hayatta tek başınızasınız ...
Nasıl bu dünyaya yalnız geldiysek, yine yalnız gideceğiz =(((


Arkadaşlar, sevgililer, anneler, babalar, evlatlar, eşler ... Hepsi hikâye, bugün varlar, yarın yoklar ...
Hele bazılarını diğerlerinden ayırır, yapmaz dersin ya, asıl kötülüğü onlar yaparlar ...
Gitmelerine bir şey demiyorum, sadece giderken bir veda etmemeleri insana acaip koyuyor =((
Siz siz olun sevgili takipçilerim, giderken bir vedayı çok görmeyecek kişilerle arkadaşlık edin.


Benim tavsiyem bu. Yapacak da bir şey yok.

Not: Kahraman yok, kimlik yok, yorum ve soru hiç yok. Sizden ricam.